Beton architektoniczny w domowym wnętrzu

Z betonu architektonicznego można tworzyć stropy, ściany, schody oraz stosować go do wykonania mniejszych elementów wyposażenia i dekoracji wnętrz (np. blatów, parapetów, obudów kominkowych, itp.). Niepodważalną zaletą tego materiału jest jego oryginalny wygląd oraz fakt, że pozwala na wykorzystanie tak na etapie budowy, jak i ostatecznego wykańczania czy remontu pomieszczeń. Można stosować go wewnątrz oraz na zewnątrz budynku (elewacje,  schody) – nawet bardzo agresywnym chemicznie środowisku. We wnętrzach beton architektoniczny pojawia się w swej oryginalnej postaci, czyli najczęściej jako zróżnicowane pod względem formatów płyty bądź możemy mieć do czynienia z jego imitacją, stworzoną ze specjalnych mas tynkarskich czy farb.

Beton architektoniczny zwany również betonem fasadowym, elewacyjnym, licowym czy strukturalnym uzyskuje się poprzez dostosowanie technologii jego wytwarzania do zamierzonych oczekiwań. Oczekiwania te dotyczą na ogół kształtu danego elementu, faktury, tekstury lub koloru. W zależności od potrzeb możliwe jest uzyskanie powierzchni idealnie gładkich lub o bardzo zróżnicowanych fakturach. Jeżeli chcemy, by beton był jaśniejszy niż jest w postaci tradycyjnej – do jego produkcji można wykorzystać cement w kolorze białym. Można też tworzyć powierzchnie o kolorystyce odbiegającej od naturalnego wyglądu betonu. Uzyskuje się to poprzez dodanie specjalnych barwników.

W celu nadania betonowi idealnej gładkości należy stosować deskowanie systemowe z płyt stalowych lub wodoodpornej sklejki. Ważne jest też dopilnowanie staranności połączeń poszczególnych elementów oraz skład samej mieszanki. Najczęściej wzbogaca się ją specjalnymi dodatkami uplastyczniającymi bądź wykorzystuje do powyższego celu beton samozagęszczalny, który jest rzadszy i dokładniej wypełnia deskowanie.

Są też osoby, dla których pożądanym efektem jest porowatość betonowej powierzchni. Także i z tym nie ma większego problemu. Konkretne wzory uzyskuje się poprzez wykorzystanie odpowiedniego rodzaju kruszywa (np. drobnego, grubego, łupanego, owalnego).

Jest jeszcze jedna możliwość na stworzenie oczekiwanego wyglądu elementów z betonu architektonicznego. To obróbka końcowa. Materiał ten można poddać wygładzaniu i szlifowaniu, polerowaniu oraz piaskowaniu.

Betonowe płyty powstają po ciśnieniowym sprasowaniu masy cementowo – piaskowej. Ich grubość wynosi na ogół od 1 do 3 cm, ale ostatnio dostać można też cieńsze produkty (0,7 – 1 cm). Mają one różne rozmiary oraz zróżnicowane kształty (często również nieregularne). Takie płyty służą przeważnie jako dekoracyjna okładzina ścienna. Mocuje się je na klej lub poprzez wykorzystanie śrub lub kotew do betonu. Z płyt można wykonywać również blaty kuchenne i łazienkowe oraz obudowy kominkowe. Zasadniczą wadą betonu architektonicznego w takiej postaci jest znaczący ciężar. Dużych rozmiarów płyty mogą ważyć około 50 kg, co w niektórych sytuacjach może ograniczać możliwości ich wykorzystywania.

Doskonałą alternatywą dla ciężkich i nie zawsze możliwych do zastosowania płyt są tynki, które pozwalają uzyskać efekt betonowej powierzchni. To produkty w postaci specjalnych mineralnych mas cementowych, wzbogaconych składnikami i barwnikami odpowiedzialnymi za ich ostateczny wygląd. Na ścianach i sufitach stosuje się tynki gruboziarniste, które dzięki odpowiednim dodatkom wiążącym tworzą różnorodne struktury.

Na rynku dostępne są też tynki w postaci mas cementowych, ale z drobniejszym wypełnieniem i zmodyfikowane polimerami. Te produkty nadają się tak do dekoracji ścian i sufitów, jak i podłóg, schodów, blatów łazienkowych, itp. Po zaimpregnowaniu preparatem hydrofobowym, są odporne na bezpośredni kontakt z wodą, w związku z czym można wykończyć nimi nawet ściany w strefie prysznica.

Nałożone tynki betonowe są dekoracją samą w sobie i nie wymagają dodatkowego wykańczania. Jednak bardziej wymagający użytkownicy mogą pokryć je jeszcze warstwą lakieru bądź wosku o odpowiednim przeznaczeniu. Betonowe schody i podłogi poleca się zabezpieczyć środkiem antypoślizgowym.

To kolejna alternatywa dla oryginalnych betonowych płyt. Farby dyspersyjne tworzące strukturę betonu mają zastosowanie podobne co tynki. Najczęściej pokrywa się nimi powierzchnię ścian i sufitów. Farbę nanosi się w dwóch warstwach.  Pierwszą z nich należy wygładzić, a drugą można kształtować dowolnie, tworząc w niej nieregularne zagłębienia i zgrubienia. Efekt końcowy zależny jest od używanego narzędzia oraz naszej własnej wyobraźni. Powierzchnia farby wygląda jeszcze ciekawiej, gdy dodatkowo zostanie pokryta warstwą lakieru lub wosku.

Beton architektoniczny to materiał pozwalający tworzyć aranżacje o niezwykle oryginalnej stylistyce. Znajduje uznanie szczególnie we wnętrzach industrialnych, ale nie tylko. Dobrze komponuje się z innymi materiałami (np. stalą, szkłem itp.). Jest  bardzo trwały oraz charakteryzuje go wysoka odporność na zarysowania i działanie wody. Kiedy znudzi nam się jego naturalnie szarawy kolor – można go pomalować i nadać wnętrzu  zupełnie innego wyglądu. Obecnie, beton architektoniczny ma bardzo szerokie zastosowanie, gdyż tworzy się z niego okładziny ścienne, podłogowe, stopnie schodowe, dekory strukturalne, urządzenia łazienkowe, a nawet meble.

Nie jest też jednak tak, by materiał ten był zupełnie pozbawiony wad (zwłaszcza ten w oryginalnej formie). Jest przede wszystkim bardzo ciężki, więc jego używanie ogranicza się do podłoży, które mają odpowiednią nośność. Jednak znaczący ciężar betonu jest też niekiedy jego zaletą. Betonowe płyty dobrze izolują przed przenikaniem dźwięków z pomieszczenia do pomieszczenia i tym samym podnoszą walory akustyczne mieszkania.